dinsdag 24 mei 2011

Beetje verdrietig

Ik ben een beetje verdrietig...
Komt door het verhaal van een oud klasgenote dat ik vandaag te horen kreeg. Een vriendinnetje van ons groepje is in de tijd dat wij, bijna 30 jaar geleden (jeetje, wat wordt ik al oud), samen op de MAVO zaten door een oom misbruikt, zwanger geraakt en geaborteerd en wij wisten van niets...Afschuwelijk!
Dat we gewoon van alles met elkaar gedaan hebben terwijl zij zo'n zware last met zich meedroeg en ik daar niets van heb gemerkt!
Ik moest zo verschrikkelijk huilen toen ik dat las. Ik kon niet eens vertellen waarom ik zo moest huilen.
Esmee helemaal bezorgd...Leg dat maar eens uit.

Vanavond de allerlaatste hand gelegd aan Richard's kistje: De kikker zit erop.
 En ik heb hem meteen afgeleverd...Marjolijn vond hem mooi, ze had inderdaad de kaarten in een doos van het rouwcentrum zitten waar de rouwkaarten in hadden gezeten. Gek, he, dat daar nou nooit iets voor verzonnen is, komt toch vaker voor zou je zeggen?
Ze had ook een fotoboek van de dag van de crematie, een bevriende fotografe had die dag, zeer discreet, foto's genomen en daar een boek van gemaakt en het is echt een mooi boek. Niet verdrietig. Dat is het enige positieve geweest aan deze slepende toestand: Alles wat gezegd moest is gezegd en de dag is gegaan zoals Richard het zelf had gewild. Op de binnenkant van de boekomslag zat een foto van Ries zo die was, met z'n ondeugend glimmende pret-oogjes, ik móest gewoon lachen. Maar daarna toch ook huilen en nu ik het opschrijf schiet ik ook weer vol...

Misschien dat ik, nu de kist is afgeleverd, ook weer eens aan de echte kaarten-business kan werken. Sinds ik begon aan de kist is er niet echt wat gebeurd op dat gebied. Challenges komen en gaan, ik bekijk ze en doe er vervolgens niet aan mee...Geen inspiratie, writers-block ofzo.
Morgen ben ik lekker vrij! Uitslapen en dan misschien maar eens aan de kaarten-maak, misschien lukt het dan.
M'n rug is trouwens een stuk beter! Nog niet helemaal over, maar wel bijna. Kan tenminste weer normaal bewegen enzo.

Tsjonge, ik heb er wel een lang verhaal van gemaakt zeg. En al is er misschien niemand die het leest...ik ben het wel even kwijt.

donderdag 19 mei 2011

AF!

Het is niet te geloven, de kist voor Marjolijn komt vandaag af! Eindelijk fluweelkarton gevonden, niet in de kleur die ik eigenlijk wilde, lichtblauw, maar in de kleur van het hout zelf. De binnenkant zit er al in, alleen nog even netjes afwerken. HE HE!!!












En er is nog een wonder geschied: Esmee zit op zwemles!
Nooit kreeg ik haar het water in tot ze vorige week met vriendin Bo naar het zwembad dacht te gaan. En dat mocht niet van mamma...Boos dat ze was! Een flinke ruzie later heb ik een paar zwemscholen aangemaild en nu is ze gisteren voor het eerst in Noordwijkerhout naar zwemles geweest: Bij badmeester Jan, waar Esmee haar mamma het héél erg warm van krijgt...bloos...
En het ging hardstikke goed, volgens de lekkere badmeester kan ze voor de zomer zwemmen. Joepie!

vrijdag 13 mei 2011

Kaart voor Rob

Mijn zwager Rob is zaterdag jarig en daar moet dus een kaart voor komen! En mannenkaarten, tja, dat is toch een vak apart...Met de schets van Stamp with Fun en de smaak van dochter Jane (die ziet dat écht goed!) fabriceerde ik dit:

Volgens mij wel aardig gelukt.

woensdag 11 mei 2011

Kaart voor Elly

Met deze kaart neem ik afscheid van mijn lieve collega Elly, die vandaag na 45 (!!) jaar afscheid nam van Medial. Wat een prestatie Elly!
Helaas kon ik er vanmorgen zelf niet bij zijn: Ik ben al de hele week 'ziek' thuis met een zere rug...
Ben helemaal geen rugpijn-klant, dus ik weet niet wat ik meemaak! Rol onder invloed van 600 mg Ibuprofen van de bank op de stoel en loop een rondje door de tuin, want ik moet van de dokter in beweging blijven.
Gelukkig wordt het nu wel beter.
Enige voordeel is dat ik een beetje kan knutselen, tussen mijn bed-sessies en wandelingetjes in!
Mijn aardbeitjes-Bea mag trouwens ook meedoen aan de volgende challenge's:
Teddy Bo: Easel Card
Paperplay Challenges: Show us your style
Stamp Something: May- It's digi-day





zondag 8 mei 2011

Babykaartje met Pink Cat stempel

Via de blog van Bernadet ontdekte ik de lieve plaatjes van Pink Cat Studio.
En dan wil ik daar natuurlijk meteen mee aan de gang! Ik heb weer eens een babykaartje gemaakt, dit keer een jongetje, is het niet een lieffie?


Oh, ik vergeet te melden dat hij aan de volgende challenge's mee gaat doen:
Sketch Saturday = schets, Papertake Weekly = Anything goes, Paperplay Challenges = Show us your style en Stamp Something = It's Digi-day.

Afmakertjes

Ik had nog wat kaartjes liggen die afgemaakt moesten worden, challenges alláng afgelopen natuurlijk, maar ze zijn wel leuk geworden!
En de bovenste twee kaarten gekleurd met Copics, het gaat me steeds beter af, zélfs zonder de extra kleuren.
Voorlopig zitten die er ook niet in...beetje veel rekeningen te betalen...Misschien als straks m'n vakantiegeld gestort is? Dan ga ik in ieder geval eerst een Big Shot kopen! Die kan ik voor een zacht prijsje overnemen van de vriendin van mijn collega Daniëlle haar moeder, super toch? Zo goed als nieuw, kan ik óók eens met Nestabilities etc aan de gang, daar verheug ik me echt op!

De kist voor Marjolijn is helaas nog niet af: Het fluweelpapier dat ik besteld had, was geen fluweelpapier...Ik zoek me gèk, maar kan niet vinden wat ik wil...Ja, in een pakket met 10 verschillende kleuren, elke kleur 1 vel, voor veel geld, maar dat wil ik niet. Ben nu bezig met een firma in België die eigenlijk alleen aan scholen levert. Ik heb ze een mailtje gestuurd, wie weet willen ze mij wel 2 van die velletjes verkopen. Niet geschoten altijd mis, toch?
Misschien is er iemand die weet waar ze dit soort papier verkopen? Tips zijn meer dan welkom!
Het papier dat ik bedoel is papier met een opgespoten laagje fluweel, alsof je 'hard' fluweel hebt waar je een kaart van zou kunnen maken.
Nou ja, fijn weekend allemaal, er is veel te genieten met dit heerlijke weer!






zondag 1 mei 2011

Richard

Na het vorige bericht dat ik gewonnen had bij Cards etc. kregen we het droevige bericht dat mijn lieve buurman Richard, net 52 jaar geworden, 's nachts was overleden...Ik had al eens eerder over hem verteld, toen hij  25 jaar getrouwd was met Marjolijn; hij had hersentumoren en nadat hij was opgegeven kreeg hij van het VU te horen dat hij, zolang de tumoren zich rustig hielden, weer van het leven mocht gaan genieten.
Helaas heeft dat dus maar kort geduurd. Té kort!
En na dat bericht heb ik geen kaart meer gemaakt. Het ging niet op de één of andere manier...
Voor Marjolijn ben ik nu een kist aan het maken om de brieven en kaarten in te doen die ze krijgt, mijn manier om Richard te gedenken en het verdriet een plaatsje te geven.

Op het ruitje heb ik met glasverf de zee geschilderd met een regenboog omdat Richard van de zee en van kleuren hield en een zeilschip omdat ik er het volgende gedicht bij ga doen. Het is van Henry Van Dyke en ik heb het zelf vertaald:

Ik sta aan de kust.

Een schip naast mij hijst de witte zeilen
naar de ochtendbries en gaat op weg naar de blauwe oceaan.
Het is een object van schoonheid en kracht.
Ik sta daar en kijk, tot hij uiteindelijk lijkt te hangen
als een plukje witte wolk precies daar waar de lucht en de zee in elkaar overgaan.

En dan zegt iemand naast mij: Kijk, hij is weg!

Weg, waarheen?
Weg uit mijn beeld. Dat is alles.
Hij is nog net zo groot van boeg, mast en lengte
als hij was toen hij mijn zijde verliet en nog
net zo goed instaat zijn levende vracht naar de haven van bestemming te brengen.
Zijn afgenomen grootte zit in mij, niet in hem.
En precies op het moment dat iemand naast mij zegt: Kijk, hij is weg!
zijn er andere ogen die hem zien komen en andere stemmen die vrolijk roepen:
Kijk, daar komt 'ie!

De binnenkant van de kist ga ik bekleden met fluweelkarton. Daar is nu het wachten op, want dat is niet zomaar meer te koop, ik heb het moeten bestellen helaas. Anders was de kist al af geweest en had ik hem al af kunnen leveren.
Richard, lieve schat, ik mis je en ik hoop dat je nu zonder pijn weer grapjes aan het uithalen bent daarboven. Dikke kus!